Aanvallen en terugtrekken

‘Hij zit altijd de hele avond op die rottelefoon en luistert nooit naar wat ik zeg.’ Terwijl zij met een rood hoofd en stemverheffing duidelijk maakt hoe ze over hem denkt, staart hij schijnbaar onaangedaan naar de boekenkast in mijn praktijkruimte. Hoe harder zij haar best doet om hem te bereiken, hoe meer hij zich terugtrekt. Olie op het vuur In mijn praktijk zie ik vaak dat dit soort patronen de relatie zomaar kunnen overnemen. In tijden waarop het niet zo lekker loopt is het vaak de ene partner die de ander op de een of andere manier achterna zit, met het doel in contact te komen met de ander, de verbinding levend te houden of een reactie te krijgen; elke reactie nog beter dan geen reactie. De terugtrekkende partner probeert moeilijke interacties juist te vermijden, sluit zich af of reageert niet, gedrag dat olie op het vuur kan zijn voor de partner die verbinding zoekt. Kan ik op je rekenen? De meeste ruzies zijn een vorm van protest tegen het verlies van emotionele verbondenheid. Als dit stel kon zeggen wat ze in hun onderbuik allebei zo duidelijk voelen, zou het kunnen klinken als: ‘Kan ik nog op je rekenen, je vertrouwen?’ ’Ben je er voor me als ik je nodig heb?’ Terugtrekken Misschien identificeer jij je vooral met de terugtrekkende manier van doen? Hou je het liefst je mond, loop je een rondje of doe je een spelletje op je telefoon en wacht je tot ‘het’ is overgewaaid? Of probeer je het probleem te bagatelliseren of glad te strijken. Het leven heeft je misschien geleerd om op je hoede te zijn met je gevoelens en dat het het veiligst is om je gevoelens uit te schakelen omdat anders de zaken er alleen maar erger door worden. Aanvallen Of herken jij jezelf in de rol van aanvaller? Degene die de confrontatie zoekt, kritiek levert, verwijten maakt, misschien zelfs schreeuwt, kortom van alles doet om de aandacht of een reactie van je partner te krijgen. Jouw gevoel zegt misschien: ‘sluit je alsjeblieft niet af, ga niet weg, ik voel me zo eenzaam zonder jou’. Omdat jij deze gevoelens niet uitspreekt en je jezelf niet van je kwetsbare kant durft te laten zien (omdat je dit ook niet hebt geleerd) ziet jouw partner waarschijnlijke vooral een mopperende en klagende versie van jou. Daar gaan we weer Bij mij op de praktijk leren stellen eerst hun ruziepatronen te herkennen. ‘Wat doe jij waardoor zij zo kwaad wordt?’ En wat doe jij waardoor hij steeds de neiging heeft om weg te vluchten?’ Het steeds opnieuw in dit patroon belanden ‘daar gaan we weer’ is vaak niet de kern van het probleem maar eerder een symptoom. Pijnplekken bespreken Als jullie weer in gesprek zijn en de spanning niet meer zo hoog oploopt, kunnen jullie leren om de onderliggende emoties uit te spreken. Als ruzies vaak over hetzelfde gaan, zit er meestal een pijnplek achter. Voorbeelden daarvan zijn: angst om niet goed genoeg te zijn, om niet gehoord of bedrogen te worden, onzekerheid over je uiterlijk, intelligentie, manier van opvoeden of succes in het leven. Als het lukt om deze pijnplekken te bespreken met je partner geeft dit een nieuwe emotionele verbinding binnen de relatie, die veel veiligheid geeft en de relatie ten goede verandert. Behoeften ontdekken Doordat jullie ontdekken en uitspreken wat jullie eigenlijke behoeften zijn, die van jezelf en van de ander, is het ook veel eenvoudiger om nieuwe oplossingen te vinden voor oude problemen.